اگر قصد مهاجرت به استرالیا را دارید، احتمالاً تمام اطلاعات مورد نیاز خود راجع به ویزا، مسکن، فرهنگ، غذا، استاندارد و هزینه زندگی و … را در اختیار دارید. اما در مورد انتقال حیوانات خانگی چطور؟ آیا میتوانید حیوانات خانگی خود را با خود به استرالیا ببرید؟ افراد زیادی به همراه حیوانات خانگی خود به استرالیا نقل مکان میکنند و مسلما شما هم میتوانید. تمام کاری که باید انجام دهید این است که اطلاعات کافی در مورد آن چه باید انجام شود کسب کنید، برنامهای داشته باشید، کلیه مدارک را تهیه کرده و مقداری پول برای انتقال حیوان خانگی خود به استرالیا کنار بگذارید.
در این مقاله تمام اطلاعات مورد نیاز و شرایط انتقال حیوانات خانگی به استرالیا را برای شما ارائه خواهیم داد. فرض میکنیم که شما قبلاً جنبههای پزشکی، اجتماعی و اقلیمی مربوطه را بررسی کردهاید و آنها را برای حیوان خانگی خود مطلوب ارزیابی کرده اید.
استرالیا کشوری دوستدار حیوانات خانگی است. بیایید با هم نگاهی به شرایط زندگی حیوانات خانگی استرالیا بیندازیم:
استرالیا روستاها و فضای باز زیادی برای نگهداری حیوانات اهلی دارد. حتی اگر به شهر بزرگی مانند سیدنی، ملبورن یا پرت مهاجرت میکنید، دیگر لازم نیست نگران راحتی و رفاه حیوانات خانگی خود باشید. در استرالیا، در اکثر اماکن عمومی مانند پارکها و سواحل، ورود سگها مجاز است – و حتی مورد استقبال. در مکانهای دیگر که ورود سگها مجاز نیست، باید توسط صاحبانشان در قسمتهای مشخص شده نگهداری شوند، این مکانها به وسیله علائم مشخص شدهاند.
اگر همراه با حیوان خانگی خود به استرالیا میروید، قبل از اینکه راهی شوید، باید قوانین و مقررات خاصی را که توسط وزارت کشاورزی و منابع آبی استرالیا وضع شده است را رعایت کنید.
اصول و شرایط واردات حیوانات اهلی به استرالیا
شرایط وارداتی که توسط وزارت کشاورزی و منابع آبی وضع شده است به دسته کشور صادر کننده و همچنین نوع و نژاد حیوان خانگی بستگی دارد. تمام کشورهای صادر کننده در یکی از سه گروه زیر قرار میگیرند و بنابراین کشور شما از آنجا تعیین میکند که شرایط چقدر آسان یا دشوار است که بتوانید حیوانات خانگی خود را به استرالیا ببرید.
بسته به نوع بیماری هاری، کشورها به سه دسته تقسیم میشوند و حیواناتی که از این کشورها میآیند، خطرناک یا بیخطر تشخیص داده میشوند. گربهها و سگهای کشورهای تأیید شده مجاز به ورود هستند، مشروط بر اینکه تمام شرایط دامپزشکی برآورده شود.
کشورهای عاری از هاری:
این کشورها هیچگونه گزارشی از بیماری هاری ندارند. کشورهایی که عموماً به عنوان کشورهای بدون هاری شناخته میشوند عبارتند از: ساموآ آمریکایی، آنتیگوا، آروبا، استرالیا، باربادوس، بلژیک، برمودا، انگلیس، فیجی، پلینزی فرانسه (تاهیتی)، گوام، هاوایی، ایرلند، جامائیکا، ژاپن، مالت، کالدونیای جدید، نیوزیلند، ایرلند شمالی، سنت لوسیا، اسکاتلند، سنگاپور، سوئد، سنت کیتس و نوویس، سنت وینسنت و گرنادین ها، جزایر تورکس و کایکوس، انگلستان و واتیکان.
البته همه کشورها از این طبقهبندی پیروی نمیکنند. به عنوان مثال، اتحادیه اروپا هیچ کشوری را عاری از هاری نمیداند. مطابق مقررات اتحادیه اروپا، همه کشورها یا کنترل هاری یا هاری بالایی دارند.
کشورهای تحت کنترل هاری یا کم خطر:
اینها کشورهایی هستند که میزان ابتلا به هاری کمی دارند. این کشورها برای جلوگیری از شیوع بیماری هاری اقدامات سختگیرانه ای در دست دارند. برخی از کشورهایی که به طور کلی تحت کنترل بیماری هاری قرار میگیرند عبارتند از: بحرین، بلژیک، بلاروس، بلغارستان، کانادا، شیلی، گرنادا، هنگ کنگ، مجارستان، کویت، لتونی، قطر، اسلواکی، تایوان، ترینیداد و توباگو، امارات، ایالات متحده، بریتانیا.
کشورهای پرخطر:
ابتلا به هاری در حیوانات در این کشورها شیوع بالایی دارد. حیوانات اهلی که از این کشورها سفر میکنند مجبورند در صورت انتقال به یک کشور دیگر، مدتی را در قرنطینه بگذرانند. بسیاری از کشورهای جهان در این گروه قرار میگیرند، از جمله ایران.
طبقهبندی هاری در کشورهای مختلف، متفاوت است و آن چه استرالیا آن را عاری از هاری میداند ممکن است لزوماً برای آمریکا درست نباشد. این لیست میتواند به عنوان یک راهنمای کلی مورد استفاده قرار گیرد زیرا بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا از این طبقهبندی پیروی میکنند. اگر قصد سفر با حیوان خانگی خود را به کشور دیگری دارید، توصیه میشود قبل از شروع برنامههای سفر خود، طبقهبندیهای مربوط به آن کشور را بررسی کنید.
سفر از یک کشور به کشور دیگر
اگر تصمیم دارید همراه با حیوان خانگیتان مهاجرت کنید، قبل از تهیه برنامه سفر طبقهبندی خطر هاری هر دو کشور باید در نظر گرفته شود. به طور کلی، جابجایی بین کشورها از همان گروه و از کشورهای کم خطر به کشورهای پرخطر بسیار آسان است. اما اگر حیوان خانگی شما از کشوری پرخطر به کشوری با ریسک پایین منتقل میشود، مستندات اضافی و آزمایشهای بهداشتی لازم است.
در هر صورت، حیوانات اهلی که به استرالیا میآیند باید مجوز وارداتی معتبر داشته باشند و پس از ورود حداقل 10 روز را در یک مرکز رسمی قرنطینه بگذرانند. صاحبان حیوانات اهلی باید توجه داشته باشند که سگ یا گربه آنها باید قبل از ورود به استرالیا وارد قرنطینه شوند و مجوز ورود به آنها داده شود.
شرایط واردات سگهای دستیار کمی متفاوت از شرایط سگهای خانگی معمولی است ، اگرچه این سگها نیز به مجوز واردات احتیاج دارند. اما در ابتدا واردکننده باید شواهدی ارائه دهد مبنی بر اینکه سگ برای کمک به یک فرد معلول آموزش دیده و این که مطابق با استانداردهای بهداشت و رفتار مورد نیاز یک حیوان در یک مکان عمومی است. سپس، اسناد و مدارك پشتيباني بايد ارائه شود، از جمله فرم اظهارنامه، فرم آموزش سگ و تاريخچه پزشك فرد معلول.
قوانین مربوط به ورود حیوانات اهلی به جز سگ و گربه:
حیوانات مجاز:
حیوانات غیرمجاز:
شرایط خاص
از آنجا که همه حیوانات عجیب و غریب ممنوع نیستند، صاحبان آنها میتوانند معیارهای واجد شرایط بودن و مجوزها را به صورت آنلاین از طریق وبسایت – agriculture.gov.au/import/goods/live-animals – یا سیستم شرایط واردات امنیت زیستی – agriculture.gov.au/import/online-services/bicon – از سایت وزارت کشاورزی و منابع آبی استرالیا بررسی کنند.
اکنون که اصول اولیه را میدانید، برای اطلاع از جزئیات مربوط به مقررات و مستنداتی که باید قبل و بعد از رسیدن شما و حیوان خانگی خود به استرالیا تکمیل کنید، ادامه مطلب را مطالعه کنید.
نمای کلی از مقررات واردات حیوانات خانگی و جدول زمانی توصیه شده
اگر صاحب سگ یا گربه هستید، باید از شرایط مختلف واردات حیوان خانگی خود به استرالیا آگاه باشید. با فرض اینکه همه این معیارها برآورده شود، کل دوره انتقال برای یک سگ یا گربه که وارد استرالیا میشود حدود 190 روز خواهد بود. بیشتر این دوره در کشور صادر کننده میتواند تکمیل شود. 10 روز هم برای قرنطینه در استرالیا اضافه کنید.
کاشت میکروچیپ
میکروچیپ وسیلهای است که میتواند در بدن یک انسان یا حیوان کاشته شود. اندازه این میکروچیپ ها بسیار ناچیز است، بنابراین بدون نیاز به جراحی پیچیده میتوان آنها را به راحتی کاشت. از کاشت میکروچیپ میتوان برای ردیابی یا ضبط جزئیات پزشکی افراد، امنیت و سایر اطلاعات مهم استفاده کرد. اولین اقدام برای انتقال حیوان خانگی کاشت میکروچیپ است.
واکسیناسیون هاری
واکسیناسیون هاری برای حیوان خانگی شما بسیار مهم است که باید 7 ماه قبل از ورود شما به استرالیا انجام شود.
تست تیتر هاری پس از واکسیناسیون
حدود یک ماه پس از واکسیناسیون، حیوان خانگی شما باید تحت آزمایش ویژه واکسیناسیون هاری قرار بگیرد که با نام تست تیتر هاری Rabbit Neutralizing Antitody Titre (RNAT) شناخته میشود. این آزمایش باید حداقل شش ماه قبل از تاریخ ترک برنامهریزی شده شما گرفته شود.
دیگر آزمایشات قبل از عزیمت
حداقل 21 روز قبل از ورود به استرالیا باید آزمایشات دیگری انجام شود. در زیر آزمایشات مربوط به سگها و گربهها ببینید.
قبل از آوردن حیوان خانگی به استرالیا، باید از وزارت کشاورزی و منابع آبی استرالیا مجوز واردات دریافت کنید. البته قبل از آن حتماً بررسی کنید که اجازه ورود آن وجود دارد. برخی از نژادهای سگ مجاز به ورود نیستند – این موارد شامل دوگو آرژانتینو، پیت بول تریر ، توساس ژاپنی و پیت بول آمریکایی است.
مجوز بهداشت
شما همچنین به یک مجوز بهداشت صادراتی نیاز خواهید داشت، این سند باید حداقل 10 روز قبل از ورود به استرالیا توسط یک دامپزشک رسمی یا “OV” امضا شود.
درمان انگل ها
تمام حیوانات اهلی باید از طریق فرودگاه ملبورن (MEL) وارد استرالیا شوند، صرف نظر از اینکه بخواهید به سیدنی، بریزبن، پرت یا هر جای دیگر استرالیا بروید. حیوان شما دوره قرنطینه خود را پس از ورود به استرالیا در میکلهام، که نزدیک به فرودگاه ملبورن است، میگذراند. حیوانات باید به عنوان “محموله آشکار” وارد شوند و این بدان معنی است که شما نمیتوانید آنها را با خود به داخل کابین مسافر ببرید. پس از پایان دوره 10 روزه یک قرار ملاقات برای تحویل حیوان خانگیتان تعیین میشود.
مقررات استرالیا در مورد امنیت زیستی بسیار سختگیرانه است و مواردی که باعث افزایش ریسک ایمنی زیستی میشوند، از جمله عدم ارائه صحیح مدارک یا ناقص بودن، یا آزمایشات و درمانهای تاریخ گذشته، میتواند منجر به اقامت طولانی در قرنطینه شود. این میتواند منجر به هزینه اضافی برای شما شود و مدت زمانی که از حیوان خانگی خود جدا میشوید طولانی شود. یک واقعه دلهرهآورتر این خواهد بود که حیوان خانگیتان هنگام ورود به قرنطینه رد شود.
در بخش پایانی نکات مفیدی در مورد چگونگی انتقال آسان حیوان خانگی مورد علاقهتان را آورده ایم.
قبل از مهاجرت به استرالیا بررسی کنید که آیا حیوان خانگی شما در وهله اول مجاز به وارد شدن به استرالیا ست یا خیر. قبل از شروع فرآیند واردات، نژاد آن و کشور مبدأ خود را در نظر بگیرید.
فضای موجود در اکثر هواپیماها محدود است، بنابراین از قبل برای حیوان خانگی خود رزرو کنید. اطمینان حاصل کنید که حیوان خانگی شما در یک کاروان هوایی بهبود یافته از طریق انجمن بینالمللی حمل و نقل هوایی (IATA) سفر می کند.
حیوانات خانگی به یک جعبه مسافرتی هوایی سفت و سخت نیاز دارند که مطابق با آخرین مقررات IATA Live Animal (حیوانات زنده) و الزامات هواپیمایی باشد. حیوان خانگی شما برای عادت کردن به جعبه مسافرتی جدید خود به زمان نیاز دارد. توصیه میکنیم حداقل یک ماه قبل از تاریخ سفر و جابهجایی خود، او را با جعبه مسافرتیش عادت دهید، تا در طی پرواز احساس امنیت بیشتری داشته باشید.
ارزیابی بیشتر مجوزهای واردات 10 تا 20 روز طول میکشد اما این زمان میتواند در فصول شلوغ (مانند کریسمس) بیشتر طول بکشد، بنابراین بهتر است در اسرع وقت درخواست مجوز کنید.
قبل از شروع مراحل درخواست مجوز واردات، کلیه اسناد مهم (گواهی واکسیناسیون هاری، نتایج تست آنتی بادی هاری Rabies Antibody، و غیره) را برای بارگذاری بر روی سیستم BICON (شرایط واردات ایمنی زیستی) آماده کنید.
به محض دریافت مجوز واردات حیوان خانگی خود، یک فضای نگهداری در مرکز قرنطینه میکلهام در ملبورن رزرو کنید. این مراکز محدود هستند و به سرعت پر میشوند و داشتن مجوز واردات تضمین کننده فضای موجود نیست، بنابراین هرچه زودتر درخواست کنید، بهتر است.
اگر حیوان خانگی شما نیازهای غذایی یا پزشکی خاصی دارد، این اطلاعات را در هنگام اخذ مجوز واردات ارائه دهید. شما همچنین باید غذای ویژه حیوان خانگی خود را در استرالیا تهیه کنید و همراه با نامه دامپزشکی آن را در قرنطینه ارسال کنید.
امیدوارم همه مواردی که باید بدانید را پوشش داده باشیم. در هر صورت، اگر نیاز به اطلاعات بیشتری دارید، میتوانید به وب سایت بینالمللی حمل و نقل حیوانات مراجعه کنید.